OSMANİYE (AA) - MUZAFFER ÇAĞLIYANER - Osmaniye'de huzurevindeki nöbette depreme yakalanan Emine Aksu, tüm ailesini kaybettiği 6 Şubat'ın takvimden çıkarılmasını istiyor.
Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne bağlı Özden Huzurevi'nde hizmetli olarak çalışan Aksu, 5 Şubat'ı 6 Şubat'a bağlayan gece huzurevinde nöbete kaldı.
Ailesiyle en son 5 Şubat'ta saat 23.30'da konuşan Aksu, sabaha karşı yaşanan deprem sonrası oturduğu aile apartmanına koştu.
Yıkılan aile apartmanından Aksu'nun eşi Ergün (52), kızı Ayşe Nur (24), oğulları Hacı Mehmet (22) ve Burhan Aksu (20) ile kayınpederi Mehmet, kayınvalidesi Zeynep Aksu ve görümcesi Sebiha Çelik'in cansız bedeni çıktı.
Konteynerde kayıplarının yasını tutan Aksu, ailesinden geriye kalan hatıralarla teselli bulmaya çalışıyor.
Huzurevinde hizmetli olarak çalışan Emine Aksu, AA muhabirine, eşinin 5 Şubat sabahı kendisini nöbete bırakıp gittiğini söyledi.
Eşi ve çocuklarıyla en son konuşmasının 5 Şubat gecesi telefonla olduğunu anlatan Aksu, "Bu son konuşmamız, son gülüşmemiz, son kahkahamızmış. Ve o anda hepimiz gözlerimizi kapattık, ta ki 04.17'ye kadar. Nereden bileceğiz ki o anda sevdiklerimizle son kez konuştuğumuzu ve bir daha gözlerini açamayacaklarını." diye konuştu.
Aksu, depremin kendisinden eşini, evlatlarını, en sevdiklerini aldığını dile getirdi.
Yaşadığı acının tarifinin olmadığını anlatan Aksu, şunları söyledi:
"Eşim, kızım, ilk göz ağrım Ayşenur, kolum kanadım Hacı Mehmet'im, göz bebeğim Burhan'ım, kayınvalidem, dualarını benden esirgemeyen kayınpederim, görümcem toplam 7 kişiyi ebediyete uğurladım, çok zor. Ben nöbete gidiyorum, geliyorum, sevdiklerim enkazın altında. Bir şey yapamıyorum, çıkartamıyorum, elimden hiçbir şey gelmiyor. Sesleniyorum ama yetişemedim, hiçbirine yetişemedim."
- "Gelecekler diye bekledim, kimse gelmedi"
Aksu, ailesinin cansız bedenlerinin depremin ertesi günü enkazdan çıkarılmasına rağmen, 35 gün evinin önünden ayrılamadığını belirterek, şunları kaydetti:
"Oradan ayrılırsam 'çocuklarım gelmez' dedim. 'Ben beklerim çocuklarım' dedim. Bu bana şakadır, gelecekler diye bekledim, hiç kimse gelmedi. 6 Şubat'ın takvimden çıkarılmasını istiyorum. Çünkü benim hayallerimi, umutlarımı, sevdiklerimi aldı. Ayakta durmaya çalışıyorsun. Bir sevdiğinizi günlerce, aylarca, haftalarca göremediğinizi düşünün, yani nasıl yapabilirsiniz ki?"
